REFORMAS ECONOMÍA

Como o propio Rajoy recoñeceu, as medidas necesarias para atallar esta situación son contrarias ao programa do PP, pero nestes momentos non hai alternativa: España necesita pedir diñeiro prestado mesmo para pagar nóminas, o paro e as pensións e en 2011 gastou 90.000 millóns máis do que ingresou.

Este partido non nega a dureza das medidas, que non estaban no seu programa, e por tanto, non son do seu agrado. Pero España necesita xerar confianza ante os investidores e os seus socios comunitarios.

As medidas anunciadas onte non foron impostas nin pola UE nin polos mercados financeiros, senón polo déficit do 8,9% herdado e que obriga a España a endebedarse cun interese insoportable do 7%. Se España cumprise co 6% que os socialistas prometeron, hoxe o PP non estaría a incumprir o seu programa para salvar a España. Se España tivese a taxa de déficit do resto da UE, hoxe o PP tería outras receitas ben distintas para a economía nacional.

Os populares recoñecemos que son sacrificios moi duros, que xa levamos moitos esforzos pedidos á sociedade española. Pero temos a convicción de que valerá a pena, de que haberá unha recompensa a medio prazo en forma de recuperación económica.

Suba IVE

É unha medida que non nos gustou tomar nunca. O Goberno é consciente de que un aumento do IVE pode chegar a repercutir na evolución do consumo. Con todo, hai que ter en conta que se produce nun momento excepcional da economía onde é necesario un aumento da recadación a curto prazo para axudar a cumprir o obxectivo de redución do déficit fiscal para este ano, tal e como España comprometeuse ante Bruxelas.

Á hora de tomar a decisión de elevar o IVE tivéronse en conta sectores especialmente sensibles ao consumo como é o caso do turismo, para que non sexan danados excesivamente por unha alza tributaria. Este sector é considerado prioritario para a recuperación da economía e a consolidación dun modelo económico máis produtivo.

Ademais, mantense o tipo superreducido no 4%, para os bens e servizos de primeira necesidade, como proba da sensibilidade do Goberno, sobre todo cos cidadáns con ingresos máis baixos, que son os que dedican unha maior parte da súa renda a este tipo de bens.

A folla de ruta do Goberno é, conforme vaia evolucionando a economía, ir reducindo a carga dos impostos directos (IRPF, cotizacións laborais) e manter os indirectos. Son as recomendacións da UE, e ademais é a fórmula que xa aplican os países da nosa contorna.

Fraude: o Goberno está plenamente comprometido a potenciar a loita contra a fraude no IVE, grazas aos proxectos normativos en marcha. A fraude no IVE resta recursos á economía e capacidade para financiar os servizos públicos. O IVE non habería que subilo tanto se a fraude no imposto non fóra tan grande. Hai que acabar con frases como o “con IVE ou sen IVE”.

Reforma administración local

A delimitación de competencias é unha reivindicación histórica dos concellos de toda España. O Goberno vai quitarlles os servizos impropios que hoxe prestan e que supoñen unha carga para as súas facendas locais. Así, poderán dedicar o seu financiamento ás prestacións e servizos que marca a lei e que demandan os seus veciños. Tanto a FEMP como a Fegamp valoran positivamente esta blindaxe competencial, que acaba con duplicidades e solapamientos.

A redución do número de concelleiros é un xesto ante a cidadanía. Nun momento no que a sociedade cuestiona abertamente á clase política, é primordial enviar unha mensaxe de austeridade nos recursos públicos e de racionalización. Os concellos poderán seguir funcionando exactamente igual cun 30% menos de concelleiros, e de paso, recortar en gasto. É unha medida que lle di ao cidadán que se seguirá traballando polo seu benestar pero de forma máis eficiente.

A fixación dos soldos de alcaldes e concelleiros xa foi asumida pola Fegamp na súa última Asemblea Xeral de novembro. O compromiso foi ratificado por José Manuel Rei ante o presidente Feijóo na súa reunión de febreiro. Por tanto, os alcaldes xa estaban comprometidos con esta iniciativa que promove a transparencia e a racionalización. Os políticos deben tomar decisións que a sociedade entenda. E fixar por lei uns baremos para establecer retribucións aos cargos públicos non só é entendido, senón que era mesmo reclamado.

Axustes funcionarios

O Goberno preferiu eliminar unha paga extra a recortar o salario dos funcionarios. Sabemos que é un sacrificio moi importante para os empregados do sector público, pero o Estado compensarao a partir de 2015 con achegas aos seus plans de pensións. O recorte tamén se estende a altos cargos, deputados e senadores, para os que non haberá compensación algunha.

Esta dura situación pola que atravesa a administración pública e os seus traballadores non é senón un reflexo do que nos últimos anos ocorreu na empresa privada. A todos aféctanos o elevado endebedamento, a caída do consumo e a perda de ingresos.

Outros axustes necesarios foron unha nova redución nas subvencións a partidos políticos e sindicatos (-20%), un axuste á baixa dos días de libre disposición para os funcionarios e unha regulación dos liberados sindicais. O axuste debe caer sobre todos.

Reforma desemprego

Para impulsar a activación dos traballadores fíxase a partir do sexto mes de desemprego no 50% da base reguladora a contía da prestación.

Esta medida xunto á reforma das políticas activas e o desenvolvemento da loita contra a fraude ten o obxectivo de reducir a duración media do desemprego a través de incentivos adicionais á activación.

A medida deberá completarse coa reforma das políticas activas, que deberán dirixirse a facilitar a activación dos desempregados a partir do sexto mes, fundamentalmente incentivando a empleabilidad dos beneficiarios a través de actividades formativas, orientación e tratamento personalizado deste colectivo.

Esta reforma non afecta os topes máximos e mínimos. Iso implica que as rendas mínimas van continuar sendo máis elevadas que os subsidios e que a medida non afecta a aqueles traballadores con menores soldos centrando o seu efecto nos perceptores con base de cotización máis elevadas.